Op bezoek bij de Ashanti

Donderdag 10 januari
Op het bordje voor het hotel stond dat ze warm water hadden. We hebben hier nog geen enkele keer een warme douche gehad, alleen maar verschillende gradaties van koud tot ijskoud. De enkele knop in de douche gaf al weinig vertrouwen. Toen we wilden douchen was er zelfs helemaal geen water, was even afgesloten. Dus werden er 2 emmers koud water gebracht, gewoon een bucketshower dus.
Na een ontbijtje aan de overkant gingen we weer op weg. Deze keer naar Nkoranza. In de trotro hadden we 3 stoelen gekocht, een voor onze backpacks. We zaten op het achterste bankje waar je duidelijk kon zien dat er 3 plekken naast elkaar waren. Maar iedereen in de trotro zei dat er 4 mensen op het bankje konden, dus we moesten of opschuiven of nog een ticket kopen. De andere rijen waren ook voor 4 personen. Kaartjes waren niet zo duur, dus we hebben nog een stoel gekocht. Toen we bijna gingen rijden zaten er op de bankjes voor ons wel gewoon 3 mensen. Dus ik zei tegen de man van de kaartjes dat we dan het geld voor een stoel terug wilden. Maar nee, het achterste bankje was voor 4 personen en al de andere voor 3. We kregen mooi ons geld niet terug, echt typische Ghaneze oplichterij weer! Het gaat me niet eens echt om het geld, de onrechtvaardigheid maakt me boos!
Na een half uurtje rijden sloegen we een dirtroad in, super hobbelig. Het stukje Kintampo – Nkoranza is niet ver, maar door de slechte weg hebben we er bijna 3 uur over gedaan! Het hotel waar we hadden geboekt was blijkbaar niet bij alle taxichauffeurs bekend, maar uiteindelijk vonden we er een die ons erheen kon brengen. De operation hand in hand is een opvangtehuis voor mensen met een mentale handicap opgezet door een Nederlandse arts. Ze hebben ook een paar hutjes staan voor toeristen, een restaurantje en een winkeltje, de opbrengsten gaan naar hun project. Het hotel is erg leuk en goed onderhouden. We hebben een losstaand hutje met een badkamer in de buitenlucht. Boven het toilet zit wel een dak, maar douchen doe je gewoon in de openlucht. Heel grappig. De kinderen en volwassenen zien er allemaal gelukkig uit en zijn heel vriendelijk.
We waren best laat in het hotel en na de lunch moesten we opschieten om nog naar de Boabeng-Fiema monkey sanctuary te gaan. We besloten, om tijd te besparen, een privé taxi te nemen. Bij het dorpje aangekomen konden we gelijk al aapjes zien. Ze hebben hier 2 verschillende soorten, de ene is heel tam en de andere veel banger. We konden een trosje banaantjes kopen en die in stukjes voeren aan de tamme aapjes. Ze pakten het gewoon uit je handen, heel schattig!! De andere apen hebben we alleen van een afstand in de bomen gezien. In de 2 dorpen worden de apen als heilig beschouwd. Als er een sterft wordt die begraven. Er is zelfs een apenpriester, die wordt begraven bij de apen als hij/zij sterft.

Terug in het hotel was er een soort nieuwjaarsviering. Verschillende kinderen deden een stukje, een dansje of een liedje. Ze maakten er een feestje van. We hebben een poosje zitten kijken, zag er gezellig uit.


Vrijdag 11 januari
Na een douche in de open lucht en een ontbijtje vertrokken we richting Kumasi, de grootste stad na Accra. In Kumasi staat het verkeer altijd vast, dus het duurde wel even voordat we in de binnenstad waren. Toen we in de trotro door de stad kropen zag ik zo op de stoep een vrouw gehurkt zitten plassen! Toen ze klaar was trok ze haar onderbroek weer omhoog onder haar jurk en liep weer verder. Lekker hoor…
Dit is het meest luxe hotel waar we hebben geslapen in Ghana. Onze kamer is ruim, er is tv met redelijk goede ontvangst, airco en we hebben zelfs warm water! We waren zo laat in het hotel dat het te laat was nog de stad in te gaan. Dus we hebben gewoon een beetje gechilled en besloten dat we nog maar een extra nachtje hier blijven. In de reisgids stond dat er hier een zwembad was, wat de belangrijkste reden was dat we dit hotel hebben gekozen, ook al is hij een beetje duur. Blijkt dat ze helemaal geen zwembad hebben!! Er komt er misschien volgend jaar een, maar nu in ieder geval niet. Lekker dan!


Zaterdag 12 januari
Vandaag hadden we een toeristisch dagje Kumasi. Er is aardig wat te zien in deze stad. Als eerste gingen we naar een zwaard wat vast zit in de grond. De legende is dat een belangrijk iemand in de Ashanti cultuur een gouden krukje (voor de Ashanti koning) uit de lucht heeft gekregen. Op diezelfde plek heeft hij een zwaard in de grond gestoken. Hij zei dat als iemand ooit dat zwaard uit de grond kan trekken het Ashanti volk uit elkaar valt. Helaas mochten we het niet proberen.
Vervolgens zijn we naar het National Cultural Centre gegaan, daar is een museum over de Ashanti cultuur. Was interessant al ging de gids overal razend snel overheen. We konden gelukkig daarna nog even rustig alles nalezen en bekijken. Ze hebben onder andere een tas van olifantenhuid, inhoud onbekend. Dezelfde man als van het zwaard had ook deze tas achtergelaten. Hij zei dat als iemand het ooit zou open maken het volk uit elkaar zou vallen (ook al).
Tegenover het museum was een bruiloft bezig. Ze waren flessen drank aan het verkopen ofzo, heel apart.
Vanuit het centrum voor cultuur zijn we verder gelopen naar de grote markt. Dat was een mega drukke bedoening, leuk om een keer te zien. We konden vanaf de markt gelijk doorlopen naar het paleis van de Ashanti koning. Helaas was die al dicht, dus we konden er niet meer in. Van buiten stelde het in ieder geval niks voor, zag er saai uit, helemaal niet als een paleis.
Ten slotte zijn we nog langs het Kumasi Fort gegaan, blijkbaar zit er nu een oorlogmuseum in. Het ziet er dus helemaal niet uit als een oud fort, maar gewoon als een museum. Het museum was ook al dicht, dus die hebben we ook niet kunnen bekijken.

's Avonds in het restaurant van het hotel gegeten.

liefs Marlies